Op elkaars lip
In een tandartspraktijk werken we allemaal zowel letterlijk als figuurlijk lekker op elkaars lip. Gezellig knie aan knie aan de stoel en als het even kan ook nog four-handed. Of wat dacht je van agendaplanning door de balie-assistente. Een verantwoordelijke taak die een dag kan laten slagen of mislukken! Al met al werken we vaak met veel mensen op een beperkt aantal vierkante meters wat voor veel plezier, maar ook voor stress en minder gezellige dagen kan zorgen.
Je kent het wel, tandarts heeft slecht geslapen, assistent(e) (of jijzelf) vertrok net te laat van huis door een treuzelend kind en kwam daardoor in de file, de computer start langzaam op door de 200 updates die nog moeten worden geïnstalleerd en de wachtkamer stroomt langzaam vol. De balie-assistente probeert iedereen met een vrolijke glimlach te woord te staan, maar kan niet zoveel zonder computer. Vervolgens blijken de eerste paar patiënten ‘die notoire zeurders’ te zijn en is er eigenlijk te weinig spoedtijd voor die 2 patiënten met hevige pulpitis klachten terwijl er toch echt een endostart moet worden gedaan.
Is zo’n dag überhaupt nog te redden? Wie wordt het eerste chagrijnig en wat voor gedrag heeft dat tot gevolg? Je hebt mensen (vaak de tandartsen onder ons) die dan gaan gooien met spullen. Je hebt er ook bij die onaardige dingen gaan zeggen of mensen die helemaal niets meer zeggen. Zie dan nog maar eens de sfeer erin te houden met z’n allen!
Eigenlijk kun je alle mensen om je heen, oneerbiedig gezegd, indelen in hokjes. Is iemand introvert of extravert? En wie is mensgericht en wie is er taakgericht? Iedereen is anders en vertoont ander gedrag als er stress is. Probeer je eens te verplaatsen in je collega met wie je veel samen werkt, of je technieker! Misschien gaat die wel volledig in de taakgerichte modus bij stresssituaties en vergeet daarbij te praten of überhaupt te communiceren, terwijl jij de problemen liever oplost door in de sociale modus te stappen en alles met woorden probeert goed te maken. Snap je dan waarom een primaire reactie van diegene jou wel of niet aanstaat? We blijven tenslotte allemaal mensen!
Wat ook nog wil helpen bij dagen zoals eerder genoemd, is terugvallen op je systemen in de praktijk. En dan hoor ik je denken, systemen? Die waren toch aan het updaten op de computer? Nee, geen computersystemen, maar werksystemen. Zorg dat je van elkaar weet welke werkvolgorde je aanhoudt. Zowel voor je assistent als voor je technieker. Werk zo voorspelbaar mogelijk door bij iedere patiënt je vullingen op dezelfde manier te maken, dezelfde producten in vergelijkbare situaties te gebruiken en als assistente hetzelfde instrumentarium klaar te leggen. In het geval van je technieker, door hetzelfde aan te leveren, te vragen wat je technieker van jou wil hebben, hoe hij/zij feedback of zijn werk wil, hoeveel tijd hij/zij nodig heeft voor het gevraagde werkstuk. En niet onbelangrijk, hoe jij feedback op jouw werk wil. Als dat lukt, dan kun je alle andere tijd die er is om te praten gebruiken om over leuke dingen te praten, of, als je te maken hebt met een taakgericht persoon, te genieten van de stilte. Op die manier kan iedereen werken op zijn of haar eigen prettige manier en hoeven er geen spullen meer door de lucht te vliegen of onaardige woorden worden gewisseld. Maak van die ene vierkante meter waar je driekwart van je dag samen doorbrengt feestje voor iedereen!
